การเดินทางสู่ปีที่ 3

 

ดีคราฟผม การเดินทางที่แสนยากลำบากได้เดินทางมาจนถึงปีสามแล้วความหวังเดียวของหมู่บ้านก็ได้สำเร็จมา

ครึ่งทางเหลืออีกครึ่งทางการศึกษา ทำให้คนเป็นคนฉลาด เป็นคนมีเหตุผล คิดเป็นแก้ปัญหาเป็น และ รู้จักวิธีแสวงหา

ความรู้เพื่อพัฒนาตนเอง และเพื่อการงานอาชีพ ซึ่งการที่เราได้ศึกษาที่เราไม่ชอบไม่ถนัดทำให้เราต้องเรียนและทำ

งานกับสิ่งที่เราคิดว่ามันไม่ใช่มันทรมานมากมาย แต่อย่างไรก็ตามเราเรียนมาในทางนี้แล้วเราควรทำให้ดีที่สุด ปีสามมี

น้องปีหนึ่งและปีสองเหมือนกับว่าเราเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมากต้องมีความรับผิดชอบสูงมาก  งานเยอะมาก  ทำก็ทำไม่ค่อย

เป็น  ก็ต้องพยายามกันไป ความพยายามอยู๋ไหนความพยายามอยู่นั้นใช่ป่าว อิอิทำไมปีนี้ปัญหาชีวิตเยอะมาก  เรื่อง

เพื่อน เรื่องตัว ส่วนจะเป็นเรื่องเพื่อนมากกว่า ผมว่า  ช่างมันเถอะ ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด

วันที่ 19 กันยายน 2553

วันนี้วันหยุด แต่เราก็ไม่ได้หยุด มีเรื่องหลาย ๆ อย่างที่ต้องทำ เริ่มตื่นมาก็ทำกันเลยคราฟผม

งานส่งพรุ่งนี้ ต้องรีบทำให้เสร็จ ทั้งวันเลย ไม่ได้พักผ่อนเลยคราฟ  งานยุ่งตลอด แต่ทำไงได้เนอะ เรียน

แล้วก็ต้องทำให้สำเร็จ วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่รู้สึกเหนื่อยล้ากับการทำงาน จนค่ำ แต่ผมก็ยังมีกำลังใจที่

สำคัญจากเพื่อนร่วมงานทุกคนที่ได้ร่วมให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ผมดีใจมากที่ได้คนร่วมงานที่ดีอย่างนี้ 

พวกเขาดีจริง ความจริงใจ ความห่วงใย ความรัก  นี้แหละคราฟที่เขาเรียกกันว่า เพื่อนแท้